دانلود مقاله ولادت و حسب و نسب

دسته بندي : مقاله » مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏ولادت‏ ‏و‏ ‏حسب‏ ‏و‏ ‏نسب‏
‏بنا‏ ‏بوشته‏ ‏مورخين‏ ‏ولادت‏ ‏على‏ ‏عليه‏ ‏السلام‏ ‏در‏ ‏روز‏ ‏جمعه‏ 13 ‏رجب‏ ‏در‏ ‏سال‏ ‏سى‏‏‏ام‏ ‏عام‏ ‏الفيل‏ (1) ‏بطرز‏ ‏عجيب‏ ‏و‏ ‏بيسابقه‏‏‏اى‏ ‏در‏ ‏درون‏ ‏كعبه‏ ‏يعنى‏ ‏خانه‏ ‏خدا‏ ‏بوقوع‏ ‏پيوست،محقق‏ ‏دانشمند‏ ‏حجة‏ ‏الاسلام‏ ‏نير‏ ‏گويد‏:
‏اى‏ ‏آنكه‏ ‏حريم‏ ‏كعبه‏ ‏كاشانه‏ ‏تست‏‏‏
‏بطحا‏ ‏صدف‏ ‏گوهر‏ ‏يكدانه‏ ‏تست‏‏‏
‏گر‏ ‏مولد‏ ‏تو‏ ‏بكعبه‏ ‏آمد‏ ‏چه‏ ‏عجب‏‏‏
‏اى‏ ‏نجل‏ ‏خليل‏ ‏خانه‏ ‏خود‏ ‏خانه‏ ‏تست‏
‏پدر‏ ‏آنحضرت‏ ‏ابو‏ ‏طالب‏ ‏فرزند‏ ‏عبد‏ ‏المطلب‏ ‏بن‏ ‏هاشم‏ ‏بن‏ ‏عبد‏ ‏مناف‏ ‏و‏ ‏مادرش‏ ‏هم‏ ‏فاطمه‏ ‏دختر‏ ‏اسد‏ ‏بن‏ ‏هاشم‏ ‏بود‏ ‏بنا‏ ‏بر‏ ‏اين‏ ‏على‏ ‏عليه‏ ‏السلام‏ ‏از‏ ‏هر‏ ‏دو‏ ‏طرف‏ ‏هاشمى‏ ‏نسب‏ ‏است‏ (2)
‏اما‏ ‏ولادت‏ ‏اين‏ ‏كودك‏ ‏مانند‏ ‏ولادت‏ ‏ساير‏ ‏كودكان‏ ‏بسادگى‏ ‏و‏ ‏بطور‏ ‏عادى‏ ‏نبود‏ ‏بلكه‏ ‏با‏ ‏تحولات‏ ‏عجيب‏ ‏و‏ ‏معنوى‏ ‏توأم‏ ‏بوده‏ ‏است‏ ‏مادر‏ ‏اين‏ ‏طفل‏ ‏خدا‏ ‏پرست‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏دين‏ ‏حنيف‏ ‏ابراهيم‏ ‏زندگى‏ ‏ميكرد‏ ‏و‏ ‏پيوسته‏ ‏بدرگاه‏ ‏خدا‏ ‏مناجات‏ ‏كرده‏ ‏و‏ ‏تقاضا‏ ‏مينمود‏ ‏كه‏ ‏وضع‏ ‏اين‏ ‏حمل‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏او‏ ‏آسان‏ ‏گرداند‏ ‏زيرا‏ ‏تا‏ ‏باين‏ ‏كودك‏ ‏حامل‏ ‏بود‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏مستغرق‏ ‏در‏ ‏نور‏ ‏الهى‏ ‏ميديد‏ ‏و‏ ‏گوئى‏ ‏از‏ ‏ملكوت‏ ‏اعلى‏ ‏بوى‏ ‏الهام‏ ‏شده‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏اين‏ ‏طفل‏ ‏با‏ ‏ساير‏ ‏مواليد‏ ‏فرق‏ ‏بسيار‏ ‏دارد‏.
‏شيخ‏ ‏صدوق‏ ‏و‏ ‏فتال‏ ‏نيشابورى‏ ‏از‏ ‏يزيد‏ ‏بن‏ ‏قعنب‏ ‏روايت‏ ‏كرده‏‏‏اند‏ ‏كه‏ ‏گفت‏ ‏من‏ ‏با‏ ‏عباس‏ ‏بن‏ ‏عبد‏ ‏المطلب‏ ‏و‏ ‏گروهى‏ ‏از‏ ‏عبد‏ ‏العزى‏ ‏در‏ ‏كنار‏ ‏خانه‏ ‏خدا‏ ‏نشسته‏ ‏بوديم‏ ‏كه‏ ‏فاطمه‏ ‏بنت‏ ‏اسد‏ ‏مادر‏ ‏امير‏ ‏المؤمنين‏ ‏در‏ ‏حاليكه‏ ‏نه‏ ‏ماه‏ ‏باو‏ ‏آبستن‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏درد‏ ‏مخاض‏ ‏داشت‏ ‏آمد‏ ‏و‏ ‏گفت‏ ‏خدايا‏ ‏من‏ ‏بتو‏ ‏و‏ ‏بدانچه‏ ‏از‏ ‏رسولان‏ ‏و‏ ‏كتابها‏ ‏از‏ ‏جانب‏ ‏تو‏ ‏آمده‏‏‏اند‏ ‏ايمان‏ ‏دارم‏ ‏و‏ ‏سخن‏ ‏جدم‏ ‏ابراهيم‏ ‏خليل‏ ‏را‏ ‏تصديق‏ ‏ميكنم‏ ‏و‏ ‏اوست‏ ‏كه‏ ‏اين‏ ‏بيت‏ ‏عتيق‏ ‏را‏ ‏بنا‏ ‏نهاده‏ ‏است‏ ‏بحق‏ ‏آنكه‏ ‏اين‏ ‏خانه‏ ‏را‏ ‏ساخته‏ ‏و‏ ‏بحق‏ ‏مولودى‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏شكم‏ ‏من‏ ‏است‏ ‏ولادت‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏من‏ ‏آسان‏ ‏گردان‏ ‏،‏ ‏يزيد‏ ‏بن‏ ‏قعنب‏ ‏گويد‏ ‏ما‏ ‏بچشم‏ ‏خودديديم‏ ‏كه‏ ‏خانه‏ ‏كعبه‏ ‏از‏ ‏پشت‏(‏مستجار‏) ‏شكافت‏ ‏و‏ ‏فاطمه‏ ‏بدرون‏ ‏خانه‏ ‏رفت‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏چشم‏ ‏ما‏ ‏پنهان‏ ‏گرديد‏ ‏و‏ ‏ديوار‏ ‏بهم‏ ‏بر‏ ‏آمد‏ ‏چون‏ ‏خواستيم‏ ‏قفل‏ ‏درب‏ ‏خانه‏ ‏را‏ ‏باز‏ ‏كنيم‏ ‏گشوده‏ ‏نشد‏ ‏لذا‏ ‏دانستيم‏ ‏كه‏ ‏اين‏ ‏كار‏ ‏از‏ ‏امر‏ ‏خداى‏ ‏عز‏ ‏و‏ ‏جل‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏فاطمه‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏چهار‏ ‏روز‏ ‏بيرون‏ ‏آمد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏حاليكه‏ ‏امير‏ ‏المؤمنين‏ ‏عليه‏ ‏السلام‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏روى‏ ‏دست‏ ‏داشت‏ ‏گفت‏ ‏من‏ ‏بر‏ ‏همه‏ ‏زنهاى‏ ‏گذشته‏ ‏برترى‏ ‏دارم‏ ‏زيرا‏ ‏آسيه‏ ‏خدا‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏پنهانى‏ ‏پرستيد‏ ‏در‏ ‏آنجا‏ ‏كه‏ ‏پرستش‏ ‏خدا‏ ‏جز‏ ‏از‏ ‏روى‏ ‏ناچارى‏ ‏خوب‏ ‏نبود‏ ‏و‏ ‏مريم‏ ‏دختر‏ ‏عمران‏ ‏نخل‏ ‏خشك‏ ‏را‏ ‏بدست‏ ‏خود‏ ‏جنبانيد‏ ‏تا‏ ‏از‏ ‏خرماى‏ ‏تازه‏ ‏چيد‏ ‏و‏ ‏خورد‏(‏و‏ ‏هنگاميكه‏ ‏در‏ ‏بيت‏ ‏المقدس‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏درد‏ ‏مخاض‏ ‏گرفت‏ ‏ندا‏ ‏رسيد‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏اينجا‏ ‏بيرون‏ ‏شو‏ ‏اينجا‏ ‏عبادتگاه‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏زايشگاه‏ ‏نيست‏) ‏و‏ ‏من‏ ‏داخل‏ ‏خانه‏ ‏خدا‏ ‏شدم‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏ميوه‏‏‏هاى‏ ‏بهشتى‏ ‏و‏ ‏بار‏ ‏و‏ ‏برگ‏ ‏آنها‏ ‏خوردم‏ ‏و‏ ‏چون‏ ‏خواستم‏ ‏بيرون‏ ‏آيم‏ ‏هاتفى‏ ‏ندا‏ ‏كرد‏ ‏اى‏ ‏فاطمه‏ ‏نام‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏على‏ ‏بگذار‏ ‏كه‏ ‏او‏ ‏على‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏خداوند‏ ‏على‏ ‏الاعلى‏ ‏فرمايد‏ ‏من‏ ‏نام‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏نام‏ ‏خود‏ ‏گرفتم‏ ‏و‏ ‏بادب‏ ‏خود‏ ‏تأديبش‏ ‏كردم‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏بغامض‏ ‏علم‏ ‏خود‏ ‏آگاه‏ ‏گردانيدم‏ ‏و‏ ‏اوست‏ ‏كه‏ ‏بتها‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏خانه‏ ‏من‏ ‏ميشكند‏ ‏و‏ ‏اوست‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏بام‏ ‏خانه‏‏‏ام‏ ‏اذان‏ ‏گويد‏ ‏و‏ ‏مرا‏ ‏تقديس‏ ‏و‏ ‏تمجيد‏ ‏نمايد‏ ‏خوشا‏ ‏بر‏ ‏كسيكه‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏دوست‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏فرمانش‏ ‏برد‏ ‏و‏ ‏واى‏ ‏بر‏ ‏كسى‏ ‏كه‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏دشمن‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏نافرمانيش‏ ‏كند‏. (3)
‏و‏ ‏چنين‏ ‏افتخار‏ ‏منحصر‏ ‏بفردى‏ ‏كه‏ ‏براى‏ ‏على‏ ‏عليه‏ ‏السلام‏ ‏در‏ ‏اثر‏ ‏ولادت‏ ‏در‏ ‏اندرون‏ ‏كعبه‏ ‏حاصل‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏بر‏ ‏احدى‏ ‏از‏ ‏عموم‏ ‏افراد‏ ‏بشر‏ ‏چه‏ ‏در‏ ‏گذشته‏ ‏و‏ ‏چه‏ ‏در‏ ‏آينده‏ ‏بدست‏ ‏نيامده‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏اين‏ ‏سخن‏ ‏حقيقتى‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏اهل‏ ‏سنت‏ ‏نيز‏ ‏بدان‏ ‏اقرار‏ ‏و‏ ‏اعتراف‏ ‏دارند‏ ‏چنانكه‏ ‏ابن‏ ‏صباغ‏ ‏مالكى‏ ‏در‏ ‏فصول‏ ‏المهمه‏ ‏گويد‏:
‏و‏ ‏لم‏ ‏يولد‏ ‏فى‏ ‏البيت‏ ‏الحرام‏ ‏قبله‏ ‏احد‏ ‏سواه‏ ‏و‏ ‏هى‏ ‏فضيلة‏ ‏خصه‏ ‏الله‏ ‏تعالى‏ ‏بها‏ ‏اجلالا‏ ‏له‏ ‏و‏ ‏اعلاء‏ ‏لمرتبته‏ ‏و‏ ‏اظهارا‏ ‏لتكرمته‏. (4)
‏يعنى‏ ‏پيش‏ ‏از‏ ‏آنحضرت‏ ‏احدى‏ ‏در‏ ‏خانه‏ ‏كعبه‏ ‏ولادت‏ ‏نيافت‏ ‏مگر‏ ‏خود‏ ‏او‏ ‏واين‏ ‏فضيلتى‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏خداى‏ ‏تعالى‏ ‏به‏ ‏على‏ ‏عليه‏ ‏السلام‏ ‏اختصاص‏ ‏داده‏ ‏تا‏ ‏مردم‏ ‏مرتبه‏ ‏بلند‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏بشناسند‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏او‏ ‏تجليل‏ ‏و‏ ‏تكريم‏ ‏نمايند‏.
‏در‏ ‏جلد‏ ‏نهم‏ ‏بحار‏ ‏در‏ ‏مورد‏ ‏وجه‏ ‏تسميه‏ ‏آنحضرت‏ ‏بعلى‏ ‏چنين‏ ‏نوشته‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏چون‏ ‏ابوطالب‏ ‏طفل‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏مادرش‏ ‏گرفت‏ ‏بسينه‏ ‏خود‏ ‏چسباند‏ ‏و‏ ‏دست‏ ‏فاطمه‏ ‏را‏ ‏گرفته‏ ‏و‏ ‏بسوى‏ ‏ابطح‏ ‏آمد‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏پيشگاه‏ ‏خداوند‏ ‏تعالى‏ ‏چنين‏ ‏مناجات‏ ‏نمود‏.
‏يا‏ ‏رب‏ ‏هذا‏ ‏الغسق‏ ‏الدجى‏‏‏
‏و‏ ‏القمر‏ ‏المبتلج‏ ‏المضى‏‏‏ء‏
‏بين‏ ‏لنا‏ ‏من‏ ‏حكمك‏ ‏المقضى‏‏‏
‏ماذا‏ ‏ترى‏ ‏فى‏ ‏اسم‏ ‏ذا‏ ‏الصبى‏ (5)
‏هاتفى‏ ‏ندا‏ ‏كرد‏:
‏خصصتما‏ ‏بالولد‏ ‏الزكى‏‏‏
‏و‏ ‏الطاهر‏ ‏المنتجب‏ ‏الرضى‏‏‏
‏فاسمه‏ ‏من‏ ‏شامخ‏ ‏على‏‏‏
‏على‏ ‏اشتق‏ ‏من‏ ‏العلى‏ (6)
‏علماى‏ ‏بزرگ‏ ‏اهل‏ ‏سنت‏ ‏نيز‏ ‏در‏ ‏كتب‏ ‏خود‏ ‏بهمين‏ ‏مطلب‏ ‏اشاره‏ ‏كرده‏‏‏اند‏ ‏و‏ ‏محمد‏ ‏بن‏ ‏يوسف‏ ‏گنجى‏ ‏شافعى‏ ‏با‏ ‏تغيير‏ ‏چند‏ ‏لفظ‏ ‏و‏ ‏كلمه‏ ‏در‏ ‏كفاية‏ ‏الطالب‏ ‏چنين‏ ‏مينويسد‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏پاسخ‏ ‏تقاضاى‏ ‏ابوطالب‏ ‏ندائى‏ ‏برخاست‏ ‏و‏ ‏اين‏ ‏دو‏ ‏بيت‏ ‏را‏ ‏گفت‏.
‏يا‏ ‏اهل‏ ‏بيت‏ ‏المصطفى‏ ‏النبى‏‏‏
‏خصصتم‏ ‏بالولد‏ ‏الزكى‏‏‏
‏ان‏ ‏اسمه‏ ‏من‏ ‏شامخ‏ ‏العلى‏‏‏
‏على‏ ‏اشتق‏ ‏من‏ ‏العلى‏ (7)
‏و‏ ‏در‏ ‏بعضى‏ ‏روايات‏ ‏آمده‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏فاطمه‏ ‏بنت‏ ‏اسد‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏وضع‏ ‏حمل‏(‏پيش‏ ‏از‏ ‏اينكه‏ ‏بوسيله‏ ‏نداى‏ ‏غيبى‏ ‏نام‏ ‏او‏ ‏على‏ ‏گذاشته‏ ‏شود‏) ‏نام‏ ‏كودك‏ ‏را‏ ‏حيدر‏ ‏نهاد‏ ‏و‏ ‏هنگاميكه‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏قنداق‏ ‏كرده‏ ‏بدست‏ ‏شوهر‏ ‏خود‏ ‏ميداد‏ ‏گفت‏ ‏خذه‏ ‏فانه‏ ‏حيدرة‏ ‏و‏ ‏بهمين‏ ‏جهت‏ ‏آنحضرت‏ ‏در‏ ‏غزوه‏ ‏خيبر‏ ‏بمرحب‏ ‏پهلوان‏ ‏معروف‏ ‏يهود‏ ‏فرمود‏:
‏انا‏ ‏الذى‏ ‏سمتنى‏ ‏امى‏ ‏حيدرة‏
‏ضرغام‏ ‏اجام‏ ‏و‏ ‏ليث‏ ‏قسورة‏ (8)
‏و‏ ‏چون‏ ‏نام‏ ‏آنحضرت‏ ‏على‏ ‏گذاشته‏ ‏شد‏ ‏نام‏ ‏حيدر‏ ‏جزو‏ ‏ساير‏ ‏القاب‏ ‏بر‏ ‏او‏ ‏اطلاق‏ ‏گرديد‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏القاب‏ ‏مشهورش‏ ‏حيدر‏ ‏و‏ ‏اسد‏ ‏الله‏ ‏و‏ ‏مرتضى‏ ‏و‏ ‏امير‏ ‏المؤمنين‏ ‏و‏ ‏اخو‏ ‏رسول‏ ‏الله‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏كنيه‏ ‏آنجناب‏ ‏ابو‏ ‏الحسن‏ ‏و‏ ‏ابوتراب‏ ‏است‏.
‏همچنين‏ ‏خدا‏ ‏پرستى‏ ‏و‏ ‏اسلام‏ ‏آوردن‏ ‏فاطمه‏ ‏و‏ ‏ابوطالب‏ ‏نيز‏ ‏از‏ ‏روايات‏ ‏گذشته‏ ‏معلوم‏ ‏ميشود‏ ‏كه‏ ‏آنها‏ ‏در‏ ‏جاهليت‏ ‏موحد‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏براى‏ ‏تعيين‏ ‏نام‏ ‏فرزند‏ ‏خود‏ ‏بدرگاه‏ ‏خدا‏ ‏استغاثه‏ ‏نموده‏‏‏اند،فاطمه‏ ‏بنت‏ ‏اسد‏ ‏براى‏ ‏رسول‏ ‏اكرم‏ ‏صلى‏ ‏الله‏ ‏عليه‏ ‏و‏ ‏آله‏ ‏و‏ ‏سلم‏ ‏بمنزله‏ ‏مادر‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏اولين‏ ‏گروهى‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏آنحضرت‏ ‏ايمان‏ ‏آورد‏ ‏و‏ ‏بمدينه‏ ‏مهاجرت‏ ‏نمود‏ ‏و‏ ‏هنگام‏ ‏وفاتش‏ ‏نبى‏ ‏اكرم‏ ‏صلى‏ ‏الله‏ ‏عليه‏ ‏و‏ ‏آله‏ ‏و‏ ‏سلم‏ ‏پيراهن‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏براى‏ ‏كفن‏ ‏او‏ ‏اختصاص‏ ‏داد‏ ‏و‏ ‏بجنازه‏‏‏اش‏ ‏نماز‏ ‏خواند‏ ‏و‏ ‏خود‏ ‏در‏ ‏قبر‏ ‏او‏ ‏قرار‏ ‏گرفت‏ ‏تا‏ ‏وى‏ ‏از‏ ‏فشار‏ ‏قبر‏ ‏آسوده‏ ‏گردد‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏تلقين‏ ‏فرمود‏ ‏و‏ ‏دعا‏ ‏نمود‏. (9)
‏و‏ ‏ابوطالب‏ ‏هم‏ ‏موحد‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏بعثت‏ ‏رسول‏ ‏اكرم‏ ‏صلى‏ ‏الله‏ ‏عليه‏ ‏و‏ ‏آله‏ ‏و‏ ‏سلم‏ ‏بدو‏ ‏ايمان‏ ‏آورده‏ ‏و‏ ‏چون‏ ‏شيخ‏ ‏و‏ ‏رئيس‏ ‏قريش‏ ‏بود‏ ‏لذا‏ ‏ايمان‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏مصلحة‏ ‏مخفى‏ ‏مينمود،در‏ ‏امالى‏ ‏صدوق‏ ‏است‏ ‏مردى‏ ‏بابن‏ ‏عباس‏ ‏گفت‏ ‏اى‏ ‏عمو‏ ‏زاده‏ ‏رسولخدا‏ ‏مرا‏ ‏آگاه‏ ‏گردان‏ ‏كه‏ ‏آيا‏ ‏ابوطالب‏ ‏مسلمان‏ ‏بود؟گفت‏ ‏چگونه‏ ‏مسلمان‏ ‏نبود‏ ‏در‏ ‏حاليكه‏ ‏ميگفت‏:
‏و‏ ‏قد‏ ‏علموا‏ ‏ان‏ ‏ابننا‏ ‏لا‏ ‏مكذب‏‏‏
‏لدينا‏ ‏و‏ ‏لا‏ ‏يعبأ‏ ‏بقول‏ ‏الا‏ ‏باطل‏
‏يعنى‏ ‏مشركين‏ ‏مكه‏ ‏دانستند‏ ‏كه‏ ‏فرزند‏ ‏ما‏(‏محمد‏ ‏صلى‏ ‏الله‏ ‏عليه‏ ‏و‏ ‏آله‏ ‏و‏ ‏سلم‏) ‏نزد‏ ‏ما‏ ‏مورد‏ ‏تكذيب‏ ‏نيست‏ ‏و‏ ‏بسخنان‏ ‏بيهوده‏ ‏اعتناء‏ ‏نميكند‏ ‏مثل‏ ‏ابوطالب‏ ‏مثل‏ ‏اصحاب‏ ‏كهف‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏ايمان‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏دل‏ ‏مخفى‏ ‏نگهميداشتند‏ ‏و‏ ‏ظاهرا‏ ‏مشرك‏ ‏بودند‏ ‏و‏ ‏خداوند‏ ‏دو‏ ‏ثواب‏ ‏بآنها‏ ‏داد،حضرت‏ ‏صادق‏ ‏عليه‏ ‏السلام‏ ‏هم‏ ‏فرمود‏ ‏مثل‏‏‏ابوطالب‏ ‏مثل‏ ‏اصحاب‏ ‏كهف‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏دل‏ ‏ايمان‏ ‏داشتند‏ ‏و‏ ‏ظاهرا‏ ‏مشرك‏ ‏بودند‏ ‏و‏ ‏خداوند‏ ‏دو‏ ‏پاداش‏ (‏يكى‏ ‏براى‏ ‏ايمان‏ ‏و‏ ‏يكى‏ ‏براى‏ ‏تقيه‏) ‏بآنها‏ ‏داد‏. (10)
‏اشعار‏ ‏زيادى‏ ‏از‏ ‏ابوطالب‏ ‏در‏ ‏مدح‏ ‏پيغمبر‏ ‏اكرم‏ ‏صلى‏ ‏الله‏ ‏عليه‏ ‏و‏ ‏آله‏ ‏مانده‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏اسلام‏ ‏وى‏ ‏از‏ ‏مضمون‏ ‏آنها‏ ‏كاملا‏ ‏روشن‏ ‏و‏ ‏هويداست‏ ‏چنانكه‏ ‏به‏ ‏آنحضرت‏ ‏خطاب‏ ‏نموده‏ ‏و‏ ‏گويد‏:
‏و‏ ‏دعوتنى‏ ‏و‏ ‏علمت‏ ‏انك‏ ‏ناصحى‏‏‏
‏و‏ ‏لقد‏ ‏صدقت‏ ‏و‏ ‏كنت‏ ‏قبل‏ ‏امينا‏