دانلود مقاله سموم آفت کش 40 ص

دسته بندي : مقاله » مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 40 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
TDE (DDD)
‏ ‏با نام تجارتي روتان يا تتراكلرواتان است.
‏از مهمترين آنالوگهاي د.د.ت است كه در گذشته براي كنترل انواع مختلفي از آفات مورد استفاده قرار گرفته است. اين سم از احياء د.د.ت بدست مي‌ايد. د.د.د براي مهره‌داران كم خطر بوده و سميت آن حدود 0.2‏ ‏تا 0.1‏ ‏د.د.ت مي‌باشد. براي موش صحرائي ميلي‌گرم بر كيلوگرم 3400=LD‏50‏مي‌باشد. در حاليكه LD‏50‏د.د.ت براي موش صحرايي از طريق گوارشي برابر 250 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن است. اين سم روي غدد فوق كليوي پستانداران فوق‌العاده اثرات ناگواري دارد.
‏به طور كلي در سموم كلره هر اندازه تعداد اتمهاي كلر كمتر شود و جاي آنها را گروههاي هيدرواكسي يا متيل بگيرد سميت آن كاهش مي‌يابد.
‏اتريمفوس‏                                                                                                  ‏ Etrimfos
‏اين سم داراي اسامي اكامت، ساتيسفار است.
‏اين سم با فرمول مولكولي: C10H17N2O4PS‏ داراي نقطه ذوب 33.5 درجه سانتيگراد و فشار بخار ‏5ـ‏10*6.5 ميلي‌بار در دماي 20 درجه سانتيگراد است. فرم خالص اين سم به صورت روغني بي‌رنگ است. اتريمفوس در برابر نور نسبتاً پايدار است. اين سم را نبايد در انباري كه دماي آن كمتر از 10ـ و بيش از 25 درجه سانتيگراد است، نگهداري كرد. در اكثر حلالهاي آلي نظير استون، استونيتريل، كلروفرم، اتانول و هگزان به خوبي حل مي‌گردد.
‏اين حشره‌كش در سال 1975 توسط كناتي و رئيستر تهيه و به وسيله شركت ساندوز و آي. سي. آي. ساخته و به بازار عرضه شد. طيف وسيعي از حشرات را تحت تأثير قرار مي‌دهد. اين سم به صورت امولسيون 25 تا 50 درصد، گرانول 5 درصد در بازار موجود است. خاصيت آفت‌كشي خود را به مدت 7 تا 14 روز حفظ مي‌كند. در بدن جانوران و گياهان تجزيه مي‌شود. 1800ـ1600=LD‏50‏ ميلي‌گرم بر كيلوگرم از راه دهان و 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم از طريق پوست براي موش صحرايي است. امروزه از اين سم كه فرموله شركت ICI‏ انگلستان است به مقدار 1 تا 1.5 ليتر در هكتار براي كنترل آفات مختلف از جمله سرخرطومي برگ يونجه، لارو مگس، پسيل، ليسه‌هاي درختان ميوه و بيد استفاده مي‌شود. مقدار باقيمانده مجاز آن در موقع برداشت محصول كمتر از 0.4 ميلي‌گرم بر كيلوگرم محصول است.
‏متابوليسم: هيدروليز شده و به 6 اتوكسي ـ 2 اتيل ـ 4 هيدروكسي پريدين تبديل مي‌شود.
‏اتيون‏                                                                                           ‏                 ‏ Ethion
‏همچنين داراي نامهاي تجارتي اتانوكس، اتيول و هميموكس است.
‏اين سم با فرمول مولكولي: C9H22O4P2S4‏، جرم مولكولي 384.48 دلتن، نقطه ذوب آن در دماي 12 تا 15، نقطه جوش 165 درجه سانتيگراد در 0.4 ميلي‌بار است. اين سم توسط شركت رون پولن در سال 1956 ساخته و به بازار عرضه شده است. اتيون تركيبي با خاصيت حشره‌كشي و كنه‌كشي است. خاصيت حشره‌كشي آن وقتي با روغن مخلوط گردد تقويت مي‌شود. اين آفت‌كش روي تخم حشرات و شپشكهاي نباتي مؤثر است در بازار به صورت امولسيون 47 درصد وجود دارد. براي كنترل سپردارها و شپشكهاي نباتي درختان ميوه و مركبات از محلول 5/1 تا 2 در هزار استفاده مي‌گردد. اين تركيب روي برخي از واريته‌هاي سيب گياهسوزي ايجاد مي‌كند. ساير فرمولاسيون آن پودر وتابل 0.25، امولسيون 40% و گرانول 5 تا 10 درصد مي‌باشد.
‏2
‏اندرين‏                               ‏                                                                            ‏ Endrine
‏اين سم همچنين داراي نامهاي تجارتي اندركس و هگزادرين است.
‏با فرمول مولكولي: C12H8Cl6O‏ توسط شركت شل ساخته و به بازار عرضه شده است و فشار بخار آن در دماي 25 درجه سانتيگراد ‏7ـ‏10*2.6 ميلي‌بار مي‌باشد. اين سم ايزومر ديلدرين بوده و از نظر فرمول شيميايي شبيه ديلدرين مي‌باشد. كليه خواص ديلدرين و آلدرين را دربر دارد. اندرين صنعتي به صورت پودر خرمايي رنگي مي‌باشد ولي فرم خالص آن به شكل كريستالهاي سفيد رنگي است كه نقطه ذوب آن 200 درجه سانتيگراد مي‌باشد. از نظر شيميايي بسيار شبيه دي الدرين بوده اما به سادگي در گرما و نور تجزيه مي‌شود. اندرين تركيبي بسيار سمي است. LD‏50‏ حاد دهاني اندرين خالص براي موش صحرايي 11=LD‏50‏ ميلي‌گرم بر كيلوگرم است. از اين سم براي كنترل آفات پنبه مانند كرم قوزه و خاردار (از امولسيون 20 درصد به ميزان 4ـ3 ليتر در هكتار) استفاده مي‌شد. در حال حاضر اين سم توليد و مصرف نمي‌شود. اندرين يكي از سمومي است كه طغيان كنه‌هاي گياهخوار را سبب شده است.
‏متابوليسم: در پستانداران و حشرات به متابوليتهاي آبدوست تبديل مي‌شود.
‏ ‏اندوسولفان‏                                                                                       ‏ Endosulfane‏    ‏
‏اين سم با نامهاي تجارتي بنزواپين، تيودان، بوسايت، سيكلودان، ماليكس، تيمول و تيونكس است.
‏اين سم داراي خاصيت حشره‌كشي و كنه‌كشي است.
‏اندوسولفان مخلوطي از دو ايزومر آلفا و بتا مي‌باشد. اين سم در سال 1956 توسط شركت ولسي كول و هوخست ساخته و به بازار عرضه شده است. اندوسولفان در آب نامحلول بوده ولي در اكثر حلالهاي آلي به خوبي حل مي‌شود. داراي جرم مولكولي 406.96 بوده و فرمول مولكولي آن C9H9Cl6O3S‏ است. اين سم در حالت خالص به شكل كريستالهاي سفيد رنگي است كه در اكثر حلالهاي آلي به خوبي حل مي‌شود. فشار بخار ‏2ـ‏10*1.2 ميلي‌بار در دماي 70 درجه سانتيگراد، نقطه ذوب آلفا آندوسولفان 109 درجه سانتيگراد و نقطه جوش در فشار 0.9 ميلي‌بار 106 درجه سانتيگراد است. داراي خاصيت حشره‌كشي نسبتاً مطلوبي مي‌باشد. براي انسان و دام خطرناك است. 119ـ80=LD‏50‏ ميلي‌گرم بر كيلوگرم برعكس ديگر سموم كلره خاصيت تجمعي در بدن موجودات زندن را ندارد. اندوسولفان فاقد خاصيت تبخيري بوده و در برابر نور كاملاً پايدار است. نسبت ايزومر آلفا به ايزومر بتا در فرآورده صنعتي به نسبت 124 است. از طريق پوست جذب مي‌شود. اندوسولفان در محيطهاي قليايي و خنثي سريعاً هيدروليز شده و به الكل اندوسولفان كه داراي سميت كمي براي انسان و ديگر جانورات است، تبديل مي‌شود. همچنين اين تركيب اكسيد شده تبديل به سولفات اندوسولفان كه داراي سميت كمي براي انسان و ديگر جانوران است، تبديل مي‌گردد. سولفات اندوسولفات به اندازه آلفا اندوسولفان براي حشرات سمي است. اين فرآيند در شرايط طبيعي و در سطح گياهان، در داخل خاك و آب به وقوع مي‌پيوندد.