دانلود مقاله در مورد ساختار گلخانه 32 ص

دسته بندي : مقاله » مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏ساختار گلخانه
‏يك گلخانه، وسيله اي ‏براي تغيير محيط اطراف گياهان، جهت بهبود شرايط رشد فراهم مي كند.گلخانه ها در چند ‏مورد قابل استفاده اند. بعضي از گلخانه ها براي عمليات ساليانه مورد استفاده قرار ‏مي گيرند، درحاليكه بعضي از آنها فقط براي پرورش گياهان در فصلهاي بهار و پاييز ‏ساخته مي شوند. در بعضي از شرايط آب و هوايي، براي پرورش تعدادي از گياهان ‏درتابستان (مانند گوجه فرنگي)، كه در شرايط بيرون قابل كشت نيستند، گلخانه مورد ‏نياز مي باشد.
‏ملاحظات كلي:
‏يكي از اولين تصميماتي كه بايد اتخاذ شود، ‏اين است كه گلخانه به صورت يك واحد جداگانه، در تماس باساختمان هاي موجود و يا ‏بصورت بخشي از ساختمانهاي جديد ساخته شود. گلخانه هاي متصل به هم معمولاً هزينه هاي ‏ساخت و گرمايش كمتري داشته و دسترسي آسانتري دارند، اما گياهان نوركمتري دريافت مي ‏كنند. گلخانه هاي متصل به هم بايد رو به جنوب ساخته شوند. جهات غرب، شرق و شمال ‏مطلوبيت كمتري دارند. خصوصيات ساختمانهاي موجود ممكن است انتخاب محل را براي گلخانه ‏هاي متصل محدود نمايد.
‏يك گلخانه مستقل مي تواند در محلي دورتر از ساختمانهاي ‏موجود ساخته شود. گياهان در چنين گلخانه اي نور خورشيد را از همه جهات دريافت مي ‏كنند. اين گلخانه ها از لحاظ ساخت و سيستم حرارتي بسيار گران هستند و هزينه هاي فوق ‏العاده اي براي خطوط آب و برق لازم دارند. هر گلخانه بايد در محلي ساخته شود كه ‏داراي زهكشي مناسبي باشد.
‏يك گلخانه مي تواند در هراندازه اي ساخته شود اما ‏كوچكترين گلخانه اي كه مي توان در نظر گرفت چيزي در حدود 200 فوت مربع است (18.4 ‏متر مربع ). گلخانه هاي كوچكتر به نسبت از لحاظ ساخت و عملكرد بسيار گران هستند .
‏ساختمان گلخانه:
‏هزينه ساخت گلخانه به طور كلي به اندازه و ماده ‏پوشش دهنده آن بستگي دارد. ساخت گلخانه با پوشش شيشه اي و قاب فلزي معمولاً بيشترين ‏هزينه را داراست. پوشش هاي ديگر مانند فايبرگلاس، اكريليك و پلي كربنات داراي هزينه ‏متوسطي مي باشند. پوشش پلي اتيلن با قاب چوبي داراي كمترين هزينه است. تجهيزات ‏حرارتي و تهويه نيز هزينه اي با توجه به ساختمان گلخانه و اندازه آن دارند. ساخت ‏گلخانه هاي خورشيدي نيز امكان پذير است اما به مهندسي خاصي نيازمند مي باشد. اسكلت ‏يا قاب گلخانه از فلز يا چوب ساخته مي شود. فضاي بين لايه هاي پوشش را مي توان براي ‏كمك به مقاومت در برابر وزش باد خالي از هوا نمود. گلخانه با اسكلت چوبي به آساني ‏ساخته مي شود و انتخاب مناسبي براي سازنده است .
‏گرمايش:
‏محيط گلخانه ‏معمولاً به وسيله هواي داغ، آب داغ يا بخار گرم مي شود. گاهي اوقات گرما به صورت ‏تكميلي توسط گرمكن هاي الكتريكي تامين مي شود. انتخاب منبع حرارتي بايد با توجه به ‏هزينه اوليه تجهيزات و هزينه عملياتي انجام گيرد. گرمكن هاي الكتريكي هزينه اوليه ‏كمي داشته اما معمولاً هزينه عملياتي بسيار بالايي دارند. گرمايش به وسيله آب داغ ‏يا بخار از لحاظ هزينه نصب گران است؛ اما هزينه عملياتي كمي دارد. گرمايش به وسيله ‏هواي داغ با استفاده از گاز طبيعي يا نفت به عنوان سوخت به طور گسترده اي مورد ‏استفاده قرار مي گيرد. زغال سنگ و چوب هم مي تواند به عنوان سوخت مورد استفاده قرار ‏گيرد. البته هر كدام به مديريت دقيقي نيازمند است.
‏بايد توجه داشت كه هرنوع ‏گرمكن احتراقي براي جلوگيري از انباشت گازهاي نامطلوب، كه موجب از بين رفتن گياهان ‏مي شود، دريچه اي به خارج گلخانه داشته باشد.
‏بهترين گرمايش در حالتي انجام مي ‏شود كه از كف صورت گيرد؛ چرا كه به طور طبيعي هواي گرم به سمت بالا مي رود. گياهان ‏اغلب داراي ‏دماي مخصوص متوسطي براي رشد ايده آل مي باشند. در جدول زير محدوده هاي ‏دمايي توصيه شده براي چندين محصول متداول گلخانه اي آمده است. دماي شبانه داراي ‏بيشترين اهميت است. با اين وجود دماي روزانه بالا مي تواند موجب از بين رفتن ‏محصولات گلخانه شود.
‏دماي روزانه و شبان‏ه ‏توصيه شده ‏براي چند محصول متداول گلخانه اي
‏2
‏محصول
‏دماي شبانه ( F)
‏دماي روزانه ( F)
‏گوجه فرنگي
66-60
80-70
‏كاهو
55
78-70
‏خيار
65
80
‏فلفل
62
80-70
‏گل داودي
63-62
80-75
‏گل شمعداني
60-55
75-70
‏تهويه و سرمايش:
‏كار گرمايش گلخانه كار نسبتاً ساده اي است اما سرمايش آن ‏بسيار مشكلتر مي باشد. به علاوه درگلخانه هاي كوچكتر كار گرمايش و سرمايش دشوارتر ‏است. يك گلخانه براي كاهش حرارت در تابستان و نيز در روزهاي زمستاني آفتابي به ‏تهويه توسط هواي تازه نيازمند است. همچنين كار تهويه براي كاهش رطوبت بيش از حد و ‏نيز تأمين دي اكسيد كربن از هواي خارج مورد استفاده قرار مي گيرد.
‏كنترل ‏ها:
‏اغلب دارندگان گلخانه هاي كوچك مي دانند كه وسايل ‏كنترل اتوماتيك داراي ارزش زيادي هستند. ترموستاتها، رطوبت سنج ه، زمان سنج ها و يا ‏كنترلهاي كامپيوتري مي توانند با هم تركيب شده تا مديريت دقيقي از دما و رطوبت (حتي ‏هنگامي كه مالك حضور ندارد) به دست دهند. آبياري و روشنايي را هم مي توان به صورت ‏اتوماتيك كنترل نمود. سيستم هاي كنترل را مي توان شخصاً سرهم نمود و يا اينكه به ‏صورت پكيج خريداري كرد.
‏برنامه ريزي و ساخت يك گلخانه:
‏قبل از آغاز كار ساخت گلخانه يك برنامه ريزي دقيق بسيار ‏مهم است. اصولاً ساخت يك گلخانه به هزينه و زمان زيادي نيازمند نمي باشد. انتخاب ‏نهايي براي نوع گلخانه به فضاي مورد نياز رشد، معماري مربوطه، محل هاي موجود و ‏هزينه هاي آن وابسته است. همچنين يك گلخانه بايد محيط مناسبي براي رشد گياهان فراهم ‏نمايد .
‏موقعيت:
‏موقعيت گلخانه بايد به صورتي ‏باشد كه بيشترين مقدار نور را دريافت نمايد. اولين انتخاب براي موقعيت گلخانه به ‏صورت نماي جنوبي يا جنوب شرقي مي باشد. نور تمام روز بهترين شرايط را براي گياه ‏فراهم مي كند. البته نور تابيده شده ازجانب شرق، به هنگام صبح، براي گياهان كافي مي ‏باشد. نور صبح بيشترين مطلوبيت را داراست، زيرا كه به گياهان اجازه داده مي شود كه ‏فرايند توليد غذا را زودتر آغاز نمايند؛ واين موضوع منجر به حداكثر رشد مي شود.
‏بالطبع انتخابهاي بعدي، نماي جنوب غربي و نماي غربي مي باشد؛ چرا كه دريافت نور ‏ديرتر صورت مي گيرد. نماي شمالي كمترين مطلوبيت را دارد و فقط براي گياهاني كه نور ‏كمي احتياج دارند، مناسب مي باشد .
‏درختان برگ ريز مانند افرا و بلوط مي توانند ‏به طور مؤثري از نور شديد بعد ازظهر تابستاني با ايجاد سايه بكاهند. البته بايد ‏توجه داشت كه درختان در هنگام صبح، بر روي گلخانه سايه نياندازند. اين درختان در ‏زمستان اجا‏زه مي‏‌‏دهند كه نور كافي به گلخانه برسد؛ چرا كه در پاييز برگهاي خود را ‏از دست مي دهند.
‏انواع گلخانه:
‏يك گلخانه خانگي ‏مي تواند در تماس با ساختمان موجود و يا به صورت يك سازه ساده ساخته شود. محل ‏انتخابي براي گلخانه و سليقه شخصي مي تواند در انتخاب نوع گلخانه موردنظر قرار ‏گيرد. البته هر نوع گلخانه اي معايب و مزاياي مختص به خود را دارد. نمونه اي از ‏گلخانه هاي متداول در ادامه آمده است.
‏مجموعه خوبي از مواد ساختماني و اسكلت ‏گلخانه هاي تجاري در دسترس مي باشد. اسكلت گلخانه معمولاً از چوب، فولاد گالوانيزه ‏يا آلومينيم ساخته مي شود. لوله هاي پلاستيكي به عنوان اسكلت گلخانه، معمولاً در ‏برابر بار وارده از طرف برف و باد ناپايدار مي باشند. اسكلت گلخانه را مي توان با ‏شيشه، فايبرگلاس سخت، پلاستيك دوجداره محكم و يا ورق پلاستيكي پوشانيد.
‏انواع پيكربندي اسكلت هاي گلخانه:
‏انواع ‏پيكربندي اسكلت هاي گلخانه، از ساده گرفته تا پيچيده، به ابتكار طراح و مهندس ‏مربوطه وابسته است. در ادامه چند نوع پيكربندي متداول آمده است.
‏انواع ‏پيكربندي اسكلت هاي گلخانه:
‏فونداسيون وكف ‏سازي:
‏در يك گلخانه، فونداسيون دائمي براي مواد ورقه ‏اي شيشه اي، فايبر گلاس و پلاستيك سخت دو جداره بايد فراهم شده باشد. سازنده براي ‏ساخت فونداسيون بايد برنامه ريزي دقيقي داشته باشد. اغلب گلخانه ها به يك فونداسيون ‏بتون ريزي شده، همانند ساختمانهاي مسكوني، نيازمند هستند.
‏كف دائمي براي گلخانه ‏توصيه نمي شود چونكه رطوبت را نگه مي دارد و بواسطه آميختگي خاك و شاخ و برگها منجر ‏به لغزندگي مي شود. ‏ساخت يك گردشگاه سيماني، شني يا سنگي به ‏عرض24 تا 36 اينچ براي دسترسي آسان به گياهان توصيه مي شود. مابقي كف بايد توسط چند ‏اينچ شن، جهت زهكشي آب اضافي پوشانيده شود.
‏گرمايش:
‏3
‏گرمايش مورد نياز يك گلخانه به دماي مطلوب براي رشد ‏گياهان، موقعيت و ساختمان گلخانه و كل مساحت خارجي در معرض هواي بيرون وابسته است. ‏با اينكه 25% گرمايش مورد نياز روزانه مي تواند به وسيله تابش خورشيد تأمين شود؛ ‏اما يك گلخانه عايق به مقدار زيادي گرمايش در يك شب زمستاني نيازمند مي باشد. سيستم ‏گرمايشي بايد به گونه اي باشد كه دماي مطلوب روزانه و شبانه را تأمين ‏نمايد.
‏گلخانه با گرمكن خورشيدي، در طول دوره بحران انرژي مورد پسند عوام قرار ‏گرفته است. البته استفاده از اين سيستم معمولاً اقتصادي نمي باشد. به علاوه مجموعه ‏هاي خورشيدي اختصاصي و سيستم هاي ذخيره گرما به فضاي زيادي نيازمند هستند. با اين ‏وجود مالكان گلخانه مي توانند روشهاي جمع آوري گرما را مورد آزمايش قرار دهند. يك ‏روش اين است كه تانكهايي را براي جذب گرما با رنگ سياه، رنگ كرده و جهت نگهداري ‏حرارت آنها را پر از آب نمود. از آنجا كه دماي هواي گلخانه بايد در دماي مناسب رشد ‏گياهان ثابت بماند، گلخانه به خودي خود نمي تواند ذخيره كننده خوب گرما ‏باشد.
‏سيستم هاي حرارتي را مي توان توسط الكتريسيته، گاز طبيعي، نفت و يا چوب به ‏كار گرفت. گرما مي تواند به وسيله جريان اجباري هواي داغ، تشعشع، آب داغ و يا بخار ‏در محيط گلخانه توزيع گردد. انتخاب سيستم حرارتي و نوع سوخت مصرفي به مواردي از ‏جمله، دسترسي محلي، احتياجات گرمايي گياهان، هزينه و سليقه شخصي وابسته است. براي ‏تأمين اهداف ايمني و جلوگيري از تماس گياهان با گازهاي مضر، تمام محصولات احتراق ‏حاصل از سوزاندن گاز، نفت و چوب را بايد به خارج گلخانه هدايت نمود. همچنين براي ‏تأمين اكسيژن موردنياز مشعلها جهت احتراق كامل، بايد از دريچه هاي واصل به هواي ‏تازه استفاده نمود. كنترلهاي ايمني مانند پيلوت هاي اطمينان و شير قطع جريان گاز، ‏بايد به اندازه نياز مورد استفاده قرار گيرد. چراغهاي قابل حمل با سوخت نفت سفيد كه ‏در خانه ها مورد استفاده قرار مي گيرد، براي گرمايش گلخانه پرخطر است؛ چونكه بعضي ‏از گياهان به گازهاي تشكيل شده ناشي از احتراق سوختها بسيار حساس مي ‏باشند.
‏گردش هو ‏ا:
‏نصب فن هاي گردش هوا در ‏گلخانه سرمايه گذاري خوبي است. در طول زمستان، هنگامي كه گلخانه بايد گرم شود، ‏گلخانه به گردش هوا نيازمند است؛ تا بدان وسيله دماي يكنواختي در داخل گلخانه تأمين ‏گردد. بدون فن هاي اختلاط هوا، هواي گرم به بالاي گلخانه رفته و هواي سرد در كف ‏گلخانه و در اطراف گياهان باقي مي ماند.
‏براي گلخانه هاي كوچك (كمتر از 60 فوت ‏درازا)، فن ها را به صورت قطري در گوشه هاي مقابل هم و كمي خارج از گوشه نصب مي ‏كنند. هدف از اين كار ايجاد يك الگوي دايره اي (بيضي) براي جابجايي هوا مي باشد. فن ‏ها بايد به طور مداوم در طول زمستان به كار گرفته شوند. اما اين فن ها را در ‏تابستان، هنگامي كه گلخانه به تجديد هوا (تهويه) نيازمند است، بايد خاموش ‏كرد.
‏تجديد هوا (تهوي‏ه):
‏تجديد هوا، معاوضه هواي ‏داخل با هواي بيرون براي كنترل دما، بيرون بردن رطوبت و غني سازي دي اكسيد كربن مي ‏باشد. چندين سيستم تهويه متفاوت را مي توان براي تجديد هواي گلخانه مورد استفاده ‏قرار داد.
‏تهويه طبيعي هو با استفاده از دريچه هاي سقفي كه بر روي ديواره هاي ‏كناري گلخانه نصب شده اند، صورت مي گيرد. هواي گرم با استفاده از جريانهاي جابجايي ‏بالا رفته و از طريق دريچه ها خارج مي گردد؛ و به اين ترتيب موجب دريافت هواي سرد ‏از همه طرف مي شود.
‏تهويه مكانيكي هوا با استفاده از فن هاي خروجي، كه هوا را از ‏يك گوشه گلخانه به خارج مي رانند درحاليكه هواي بيرون از گوشه ديگر گلخانه وارد مي ‏شود، صورت مي گيرد. اندازه فن هاي خروجي بايد به نحوي باشد كه، كل حجم هواي داخل ‏گلخانه را در يك دقيقه تعويض نمايد.كل حجم هوا در يك گلخانه متوسط يا بزرگ (برحسب ‏فوت مكعب) را مي توان با حاصلضرب مساحت كف در عدد 8 (ميانگين ارتفاع) محاسبه نمود . ‏اندازه فن خروجي يك گلخانه كوچك، (حجم آن كمتر از 5000 فوت مكعب) از حاصلضرب مساحت ‏كف در عدد 12 به دست مي آيد .
‏احتياجات تجديد هوا با شرايط آب وهوايي و فصلهاي ‏مختلف متغير خواهد بود. در تابستان بايد، 1 تا 1.5 برابر حجم هواي گلخانه در هر ‏دقيقه تعويض شود. البته گلخانه هاي كوچكتر به مقدار بيشتري تعويض هوا احتياج دارند. ‏در زمستان، اختلاط 20 تا 30 درصد از حجم هواي داخل با هواي بيرون در هر دقيقه، بدون ‏سرد شدن محيط گياهان، كافي خواهد بود.
‏سرمايش:
‏معمولاً ممكن است گردش هوا توسط تهويه (به تنهايي) در ‏اواسط تابستان كافي نباشد. درتابستان اغلب لازم است كه دماي هوا با استفاده از ‏سرمايش تبخيري كاهش يابد. همچنين ممكن است در طول تابستان، شدت تابش خورشيد براي ‏گياهان خيلي زياد باشد. لذا در طول اين دوره ممكن است سرمايش تبخيري، ايجاد سايه، ‏يا رنگ آميزي ضروري باشد.
‏سيستم سرمايش تبخيري شامل يك فن و يك اواپراتور براي ‏تبخير آب مي باشد؛ بدين وسيله هوا خنك شده و رطوبت آن افزايش مي يابد. طي فرآيند ‏سرمايش تبخيري، گرماي هوا براي تغيير حالت آب از مايع به بخار گرفته مي شود. به اين ‏ترتيب هواي خنك و مرطوب به گلخانه وارد مي شود؛ در حاليكه هواي گرم داخل از طريق ‏دريچه هاي سقفي و ديگر منافذ به خارج رانده مي شود.
‏سيستم سرمايش تبخيري در ‏حالتي كه رطوبت هواي خارج پايين باشد؛ بهتر و مناسبتر عمل مي كند. اين سيستم را مي ‏توان بدون تبخير آب براي تجديد هواي گلخانه مورد استفاده قرار داد. ظرفيت سيستم ‏سرمايش تبخيري بايد 1 تا 1.5 برابر حجم گلخانه باشد.
‏5
‏دي اكسيد كربن و ‏نور:
‏دي اكسيد كربن و نور براي رشد گياهان ضروري مي ‏باشد. صبحگاهان با بالا آمدن آفتاب، گياهان توليد انرژي غذايي (فتوسنتز) را آغاز مي ‏نمايند. ميزان دي اكسيد كربن در گلخانه، به واسطه مصرف توسط گياهان، كاهش مي يابد. ‏با تجديد هوا مي توان ميزان دي اكسيد كربن را به اندازه ميزان آن در محيط بيرون ‏بالا برد. از آنجا كه دي اكسيد كربن و نور در فرآيند فتوسنتز مكمل يكديگر هستند، با ‏تأمين روشنايي تكميلي و تزريق دي اكسيد كربن مي توان بازده سبزيجات و گلدهي محصولات ‏را افزايش داد. دي اكسيد كربن مايع، يخ خشك و احتراق سوختهاي بدون سولفور مي تواند ‏به عنوان منابع تأمين دي اكسيد كربن مورد استفاده قرار گيرد .
‏كنترل شرايط ‏محيطي گلخانه :
‏فعاليتهاي شيميايي صورت گرفته در ‏فرآيند فتوسنتز گياهان، مستقيماً متأثر از شرايط محيطي مي باشد. فتوسنتز به عواملي ‏مانند دما، شدت نور و وجود آب و مواد غذايي وابسته است. تنفس گياه نسبت به دما حساس ‏مي باشد.
‏محدوده دمايي توصيه شده براي بيشتر گياهان گلخانه اي كه منجر به بالاترين ‏بازده فتوسنتزي مي شود، چيزي بين 50 تا 85 درجه فارنهايت مي باشد. بنابراين بدون ‏توجه به اينكه گلخانه براي چه كاري مورد استفاده قرار مي گيرد، بايد محيط آن كنترل ‏شده باشد؛ اين كار براي سلامت گياهان گلخانه ضروري مي باشد.
‏دما:
‏دماي مناسب براي گلخانه توسط انرژي حاصل از تابش خورشيد ‏فراهم مي شود؛ و در صورتي كه اين انرژي كافي نباشد؛ دما به وسيله حرارت تكميلي ‏تأمين مي گردد. گياهان مختلف به محدوده دمايي متفاوتي نياز دارند. براي مثال گياهان ‏گرمسيري به محدوده دمايي 70 تا 80 درجه فارنهايت نيازمند مي باشند.
‏دماي داخل ‏گلخانه بايد در روز در دماي موردنظر ثابت بماند؛ و درشب 10 درجه فارنهايت پايينتر ‏باشد. چهار روش براي ثابت نگه داشتن دما در حد مطلوب وجود دارد :
‏جلوگيري از ‏اتلاف حرارت
‏ذخيره گرما
‏اضافه كردن حرارت
‏خارج كردن حرارت ‏اضافي
‏دما، مهمترين فاكتور محيطي در نزد كشاورزان مي باشد. تنظيم كردن دما، ‏تأثير مستقيمي بر روي رطوبت نسبي و سطح دي اكسيد كربن دارد. تهويه مي تواند بيشتر ‏يا همه كنترل دماي مورد نياز براي گلخانه هاي كوچك فصلي را به انجام برساند. گلخانه ‏هاي بزرگتر ممكن است به فن هاي الكتريكي (براي خنك كردن گلخانه در تابستان) و سيستم ‏هاي حرارتي براي شبهاي سرد نيازمند باشند. با توجه به آنچه گفته شد، اغلب گياهان ‏داراي دماي مخصوص متوسطي براي رشد ايده آل مي باشند. در جدول 1-1 محدوده هاي دمايي ‏توصيه شده براي چند محصول متداول گلخانه اي آمده است.
‏رطوبت نسبي:
‏رطوبت نسبي مقياسي از مقدار آب موجود در هوا در يك دماي ‏داده شده مي باشد. ميزان تنفس گياهان متأثر از رطوبت نسبي هواي اطراف مي باشد؛ زيرا ‏كه رطوبت نسبي، اختلاف فشار بخار بين سطح برگها و هواي اطراف را تعيين مي كند. ‏رطوبت نسبي بين 25 تا 80 درصد، تأثير ناسازگاري برروي رشد اكثر گياهان ندارد. رطوبت ‏نسبي خارج از اين محدوده مي تواند مانع تنفس گياه شده و به گسترش بيماريها كمك ‏نمايد. در ضمن رطوبت نسبي بالا موجب افزايش بيماريهاي برگي در گلخانه مي شود. رطوبت ‏نسبي هواي داخل گلخانه به وسيله دماي سطوح داخلي تعيين مي شود. كاهش جريان هوا و ‏نيز كم شدن نرخ تعويض هوا، منجر به افزايش رطوبت نسبي مي شود. يك گلخانه دار كه ‏داراي گلخانه اي كاملاً بسته با پوشش دو لايه اي مي باشد؛ بايد از وجود امكانات ‏تهويه كافي، كه براي كنترل رطوبت نسبي و نيز حداكثر دما لازم است، مطمئن باشد. ‏رطوبت نسبي ايده آل براي گلخانه چيزي بين50 تا 60 درصد است. اگر رطوبت نسبي خيلي ‏بالا باشد، شرايط براي حمله بيماريها به گياهان فراهم مي شود. اگر رطوبت نسبي خيلي ‏پايين باشد، گياهان از تنش آبي در رنج خواهند بود. رطوبت نسبي را مي توان با آبياري ‏كردن درصبح و بيرون راندن هواي مرطوب كنترل نمود. بايد توجه داشت كه هرگز نبايد ‏آبياري را بعد از ظهر انجام داد.
‏نور :
‏شدت، ‏استمرار و پخش طيفي نور مرئي براي رشد گياه، مهم و حياتي است. نور موردنياز معمولاً ‏توسط خورشيد تأمين مي شود؛ مگر اينكه گلخانه در فصل زمستان فعال باشد.
‏عوامل ‏مؤثر در تعيين مقدار نور عبوري از پوشش گلخانه عبارتند از :
‏موقعيت گلخانه
‏جهت گيري نسبت به خورشيد
‏زاويه پوشش شفاف گلخانه نسبت به شعاع نور
‏خصوصيات فيزيكي پوشش:
‏سطوح منعكس كننده نور در ‏داخل گلخانه، مي تواند مقدار نور در دسترس گياهان را افزايش دهد. رنگ سفيد و ورقهاي ‏آلومينيمي براي اين كار مناسب است.
‏روشنايي در دو حيطه اندازه گيري مي شود؛ ‏كميت و كيفيت. كيفيت مربوط به شدت تابش و كميت مربوط به طول دوره تابش مي باشد. مي ‏دانيم كه يك گياه به مقدار مشخصي از تابش نور نيازمند است. اگر كييفيت نور پايين ‏باشد؛ با اضافه كردن كميت آن، ميزان نور تابيده شده به مقدار كمي اضافه مي گردد و ‏بر عكس. در هر گلخانه شفافيت لازم براي عبور نور، توسط پوشش گلخانه فراهم مي شود