تحقیق پيشينه تاريخي حرم مطهر رضوي 69 ص (قابل ویرایش)
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 96 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
پيشينه تاريخي حرم مطهر رضوي
دارالاماره و يا باغ حميد بن قحطبه طايي، در دهكده سناباد دژ نظامي بوده، كه تاريخ پيدايش آن به قبل از اسلام مي رسد. اين محل بر سر سه راهي سناباد و نيشابور و سرخس و طوس و رادكان واقع بوده، در واقع به عنوان راهداري، تأمين كننده امنيت راه هاي آن منطقه و محل استقرار مرزبانان بوده است، با مرگ هارون و دفن وي در اين محل، دارالاماره به بقعه هارونيه شهرت يافت.
پس از گذشت نزديك دو سال از ورود امام به ايران، و استقرار در مرو، مأمون كه از واگذاري ولايتعهدي به امام به انگيزه آرام كردن اوضاع و شورشها و التهاب هاي جامعه طرفي نمي بندد. نهايتا تصميم هولناك و جنايت بار خويش را عملي ساخته، و در طوس امام را به شهادت مي رساند .
پس از اين اقدام زشت، براي دور داشتن خود از هر اتهام، از سر تزوير در سوگ امام گريبان چاك داد، پيشاپيش جنازه حضرت با شيون و گريه به عزاداري مي پردازد و براي تبرئه كامل خود، فرمان مي دهد تا امام در بقعه هارونيه نزديك قبر پدرش دفن شود.
اصل بناي داخلي تالار دارالاماره معبد (آتشكده) بوده، كه پس از دفن هارون بدستور مأمون تخريب و به سبك معماري خراسان، چهار ديوار ساده با ارتفاعي نسبتا كوتاه كه با گنبدي با خيز كم پوشش يافته بود، بنا گرديد. با پنهان شدن دُرّ جسد امام، بقعه هارونيه به مشهدالرضا تغيير نام يافت و مشهور گرديد.
اولين سنگ مضجع منوّر امام عليه السلام، كه هم اكنون در موزه مركزي آستان قدس رضوي نگهداري مي شود، سنگ مرمري است، با ابعاد چهل سانت طول و سي سانت عرض و قطر شش سانتيمتر. روي سنگ عباراتي مشتمل بر آيه قرآن و اسامي پيشوايان معصوم، به خط كوفي نوشته شده، كه از لحاظ قدمت و نوع خط، حائز اهميت بسيار است. اين سنگ از اوايل قرن ششم، بر مرقد منور نصب شده است، تاريخ حك شده بر سنگ، سال 516 هجري قمري را نشان مي دهد.
به مرور زمان سنگ مرقد، ارتفاع و حجم يافته، در مرحله بعد مكعبي به شكل صندوق با حجم و ارتفاع بيشتري ساخته و بر فراز مرقد شريف قرار مي گيرد، و در مرحله بعد ضريح شكل يافته و در حاليكه هم سنگ مرقد و هم صندوق را در خود جاي مي دهد، بر مدفن منور امام قرار مي گيرد.
بنظر مي رسد، علت عمده اين تحول ونهايتا ساخت ضريح، دوچيز بوده است.
اداي احترام، و تعظيم و توقير امام
رشد فزاينده زائران و نياز و احساس تمايل آنان براي اظهار ارادت و توسل به امام، كه با دست يازيدن به ضريح مطهر، صورت خارجي پيدا مي كند.
بدرستي نمي توان مشخص نمود كه از چه دوراني بر مرقد تابناك امام صندوق نصب شده، پاره اي از مورخان بر اين عقيده اند كه از زمان دفن حضرت صندوقي بر مضجع نصب مي شود. اما نمي توان چنين نظري را به جزم پذيرفت و بر صحت آن اطمينان يافت. آنچه مسلم است، از سنه 500 هجري قمري مرقد امام صاحب صندوق بوده و تاكنون سه صندوق ساخته و بر فراز مرقد امام عليه السلام نصب مي شود.
اولين صندوق مرقد منور امام مربوط به سال 500 هجري قمري است، صندوقي بوده چوبي با روكشي از نقره، انوشيروان زردشتي اصفهاني باني صندوق بوده است.
ابن بطوطه گردشگر معروف جهان اسلام كه درسال 734 از طوس ديدار داشته و توفيق زيارت حرم امام(ع) را يافته اينچنين حرم مطهر و صندوق آن را در كتاب تحفه النظار خود توصيف نموده است.
سامانيان
به روايت تاريخ، بوبكر شهمرد از پيشكاران نوح بن منصور ساماني، فايق الخاصه، پيشكار فايق، مشهد شهادتگاه علي بن موسي الرضا (ع) امام هشتم شيعيان را آبادان كرد
[1].
به گفته ابن بابويه، محمد بن عبدالرزاق طوسي و امير حمويه از امراي عهد ساماني در دوران امارتشان نسبت به مرقد مطهر امام (ع) كمال ارادت و توجه را داشتند و تزييناتي در حرم به وجود آوردند
[2].
غزنويان
يمين الدوله، سلطان محمود غزنوي، عمارت مشهد طوس را كه مرقد علي بن موسي الرضا (ع) و رشيد در آن است، پس از تخريبي كه پدرش سبكتكين غزنوي در قبه به وجود آورد از نو ساخت و بنايي زيبا بر آن بنياد نهاد
[1]، در آن عصر، سوري بن معتز كه از سوي سلطان محمود والي خراسان بود، در تعمير و تجليل آن مكان شريف همت گماشت
[2].
علاوه بر اين، ابوالحسن عراقي معروف به دبير از رجال و دبيران دربار غزنويان در اوايل قرن پنجم ضمن مرمت بقعه رضوي اقدام به ساختن مسجد بالاسر در كنار حرم مطهر نمود
[3].
سلجوقيان
امير عمادالدوله كه مقرب پادشاهان سلجوقي بود در اوايل قرن ششم هـ .ق.حرم را مرمت نمود.شرف الدين ابوطاهر قمي وزير سلطان سنجر نيز گنبد را بر فراز بقعه بنا نهاد و تركان زمرد ملك دختر خواهر زاده سلطان سنجر نيز ازاره حرم مطهر را با كاشيهاي نفيس سنجري با تاريخ اثني عشر و خمسمائه (512) آراسته نمود.
خوارزمشاهيان
در اوايل قرن هفتم هـ .ق، دوران سلطنت سلطان محمد خوارزمشاه، بار ديگر ازاره حرم مطهر با كاشيهاي ممتاز، معروف به كاشي سنجري تزئين يافت واكنون اين كاشيها با تاريخ اثني عشر و ستمائه (612) در حرم موجود است. علاوه بر اين، اطراف درِ پيش روي مبارك در ضلع شمالي رواق دارالحفاظ، كتيبه اي از كاشي چيني مانند ممتاز، مربوط به عهد خوارزمشاهيان تزيين يافته است. در اين كتيبه به خط ثلث برجسته، نام و نسب حضرت امام رضا (ع) تا حضرت اميرالمؤمنين (ع) مكتوب ميباشد
تيموريان
از آثار مهم اين دوره، بناي با شكوه مسجد گوهرشاد در جنوب حرم مطهر و دو رواق تاريخي دارالحفاظ و دارالسياده است. مدرسه پريزاد، مدرسه دو در و مدرسه سابق بالاسر كه متصل به ضلع غربي دارالسياده بوده و اكنون جزء رواق دارالولايه درآمده نيز به همين دوره مربوط ميشود. اين بناها مربوط به دوران حكومت شاهرخ بن امير تيمور گوركاني است.
از آثار ديگر عهد تيموري ضلع جنوبي صحن انقلاب ميباشد كه به همت امير عليشير نوايي وزير سلطان حسين بايقرا آخرين امير تيموري بين سالهاي 885-875 هـ .ق.ساخته شد.
عهد صفويه
در دوره صفويه نيز اقداماتي در حوزه حرم مطهر انجام شده، از جمله: شاه طهماسب صفوي اقدام به تهيه اولين ضريح مرقد منور به سال 957 هـ .ق.نمود و در سال 932 هـ .ق.براي اولين بار گنبد را به طلا آراسته كرد، علاوه بر اين، ايوان امير عليشير و گلدسته كنار گنبد را نيز طلا كاري نمود.
در زمان شاه عباس صحن انقلاب وسعت يافت و اضلاع شرقي و شمالي و غربي آن با ايوانها و حجرهها ساخته شد و شاه عباس دوم اقدام به تعمير و كاشي كاري آن نمود.